• Nakon gotovo tri desetljeća rada i brojnih monografskih izložbi, ova u Klovićevim dvorima je svojevrstan presjek rada Mare Bratoš
• Ispitivanje vlastite tjelesnosti, bliski ljudi i njoj bliska mjesta i introspekcija vlastite nutrine motivi su koji se pojavljuju na ovim serijama fotografija
• Izložba Mare Bratoš u Klovićevim dvorima otvara se 10. listopada i traje do 24. studenog, a kustosica izložbe je Ana Medić

Kroz naglašenu procesualnost i temporalnost na njenim portretima, figurama autoaktova, mjestima u prirodi ili društvenim događajima, fotografski iskazi Mare Bratoš zadobivaju svoja značenja. Pomno režirajući snimljene prizore i dokumentirajući u širem smislu prirodne i društvene aspekte stvarnosti: prirodu i društvo, svakodnevnicu, kulturne događaje, i njihove protagoniste Mara Bratoš stvara intertekstualne fotografske nizove čije značenje ovisi o kontekstu na koji se referiraju.

Ambijenti proživljenog vremena, grad i ljudi, Dubrovnik, Lopud, Zagreb, prijatelji i bliski intimni prizori, bez obzira je li autorica na njima ili je nevidljiva, sve te slike pokrenute su prije svega unutrašnjim afektivnim impulsom, snagom introspekcije i odabira trenutka koji će postati kadar u nizu sličnih, analognih, fotografskih slika, uspostavljajući slojevitost značenja  i interpretativnu otvorenost.  

Uz formalno obrazovanje Mare Bratoš na Akademiji dramskih umjetnosti, na odsjeku za filmsko i televizijsko snimanje i senzibilitet odnjegovanom na poetici  crno-bijelog filma i modernističkog filmskog kadra, osnova su na kojoj fotografkinja stvara okvir unutar kojeg će nastati serije fotografija u analognoj crno-bijeloj tehnici, analognoj tehnici u koloru i u digitalnoj tehnici.

S jedne strane uobličavajući trenutke duboke fokusiranosti na izabrani motiv, njezine fotografije ostaju bazično statične, elementarne, ukotovljene u tišini i atmosferi dvoje ili jednog aktera, da bi postepeno  fokus pomakla na artificijelnost teme i scenografije kao značenjske elemente fotografske slike čiju ambivalentnost i arbitrarnost želi naglasiti.

U vremenskom rasponu od ranih 90-tih godina prošlog stoljeća do najnovijih nastalih 2024., izložba će nastojati ukazati na važnost njenog opusa za hrvatsku fotografsku scenu (posebno žensku fotografiju), njegovu strukturnu i značenjsku matricu, koja je refleksija evolucije svijesti autorice koja je opus izgradila u rasponu od medija fotografske slike kao reprezentacije i njene dekonstrukcije do medija fotografske slike kao performativnog čina.